Ο Covid-19 έφερε πολλές αλλαγές στο ποδόσφαιρο. Η συρρίκνωση των οικονομικών εσόδων έβαλε φρένο στις πολλές και ακριβές μεταγραφές, με αποτέλεσμα οι ομάδες να στρέψουν περισσότερο την προσοχή τους στα δικά τους παιδιά. Κι αν στο εξωτερικό αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο, το οποίο πολλές φορές ζηλεύαμε πλέον έχουμε τη χαρά να το ζούμε.

Ας είμαστε ειλικρινής. Πάντα θέλαμε να έχουμε τον δικό μας Χάαλαντ, τον δικό μας Άνσου Φάτι ή κάποιον άλλο πιτσιρικά που παρακολουθούμε στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ε, λοιπόν πλέον έχουμε το δικό μας Golden Boy.

Ο Χρήστος Τζόλης έκανε το ντεμπούτο του με την Α’ Ομάδα προς το τέλος της περασμένης σεζόν. Μέχρι σήμερα μετράει 31 συμμετοχές, 1919 λεπτά, εννιά γκολ και πέντε ασίστ και σταδιακά μετατρέπεται από ταλαντούχο παιδί της Ακαδημίας σε πρωταγωνιστή που σε αρκετές περιπτώσεις έδειξε το σθενος να… κουβαλήσει την ομάδα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Νοέμβριος. Σε έξι παιχνίδια ο Τζόλης μέτρησε τρία γκολ και δύο ασίστ. Εντυπωσιακότερο όλων το γεγονός ότι στα δύο παιχνίδια με την Αϊντχόβεν, τα πιο δύσκολα του μήνα σκόραρε και σέρβιρε και στα δύο.

Στην ψηφοφορία για τον BOX MVP Νοεμβρίου ο νεαρός συγκέντρωσε το 63,49% των ψήφων του κοινού και πήρε τον ατομικό τίτλο, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον εξαιρετικό Αντρίγια Ζίβκοβιτς και στην τρίτη τον πολύτιμο Ομάρ Ελ Καντουρί.