Με καταγωγή από το Μαρόκο, ο νέος παίκτης του ΠΑΟΚ γεννήθηκε στις Βρυξέλλες στις 21 Αυγούστου του 1990. Έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ακαδημία της Diegem Sport και ξεχώρισε από πολύ μικρή ηλικία, με αποτέλεσμα να στρέψει πάνω του τα βλέμματα των μεγάλων ομάδων της χώρας.

Η RSC Anderlecht κέρδισε την κούρσα της απόκτησής του και τον ενέταξε στο δυναμικό της δεύτερης ομάδας της, όπου και αγωνίστηκε για δύο σεζόν από το 2006 μέχρι το 2008, χωρίς να πάρει ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα, γεγονός που τον οδήγησε στην απόφαση ν’ αναζητήσει το μέλλον του.

Κυνηγώντας το όνειρο στην Ιταλία

Η Brescia Calcio του προσέφερε μία νέα προοπτική και παρότι ήταν μόλις 18 ετών δε δίστασε να φύγει από την χώρα του για να αγωνιστεί στην Serie B. Πήρε αρκετές ευκαιρίες με τη δεύτερη ομάδα, πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις και το ντεμπούτο του δεν άργησε να έρθει. Ήταν στις 29 Μαρτίου του 2009.

Την επόμενη σεζόν έπαιξε κάποιους αγώνες στην πρώτη ομάδα και την περίοδο 2010-11 αποφασίστηκε να παραχωρηθεί δανεικός στην FC Südtirol προκειμένου ν’ αποκτήσει μεγαλύτερες εμπειρίες. Επέστρεψε στην Brescia Calcio πιο δυνατός και τον Μάιο του 2012 ολοκλήρωσε την σεζόν με 40 συμμετοχές και επτά γκολ σε Serie B και Coppa Italia. Οι εμφανίσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες από τις μεγάλες ομάδες του ιταλικού ποδοσφαίρου και τα μεταγραφικά σενάρια άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

Κεφάλαιο Νάπολι

Η Νάπολι ήταν η ομάδα που τον εμπιστεύτηκε. Ο Ελ Καντουρί  έγινε μέλος ενός γεμάτου ρόστερ με ιδιαίτερα αυξημένο ανταγωνισμό. Στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα κατάφερε να συμπληρώσει 14 συμμετοχές – οι μισές στο Europa League – με ένα γκολ και μία ασίστ.

Ο ρόλος του, όμως, δεν τον άφηνε ικανοποιημένο. Ήθελε να πάει σε μία ομάδα, όπου θα ένιωθε σημαντικός. Και βρήκε την Ιθάκη του στην Τορίνο. Δύο εντυπωσιακές σεζόν, γεμάτες παιχνίδια, με 76 συμμετοχές, εννιά γκολ και 16 ασίστ, κομβικός στην εξαιρετική παρουσία της ομάδας στο Europa League, κατάφερε για πρώτη φορά να ξεδιπλώσει απερίσπαστος το ταλέντο του.

Οι φίλαθλοι της Νάπολι, απαίτησαν την επιστροφή του στην ομάδα, η διοίκηση τους άκουσε, αλλά ο Μάρεκ Χάμσικ δεν μπορούσε να μείνει στον πάγκο. Ο Σάρρι τον χρησιμοποίησε σε διάφορες θέσεις, αλλά ποτέ δεν πήρε μαζεμένα παιχνίδια στα πόδια. Έκλεισε την σεζόν με 20 παιχνίδια, ένα γκολ και δύο ασίστ, σε μόλις 230 αγωνιστικά λεπτά.

Το περσινό καλοκαίρι αποφασίστηκε να παραμείνει στο ρόστερ, αλλά δεν δηλώθηκε στα παιχνίδια για το Champions League, μπήκε πέντε φορές σαν αλλαγή και τον Γενάρη έφυγε για την Έμπολι, η οποία δαπάνησε 1,2 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, ώστε να την βοηθήσει στην μάχη για την σωτηρία. Η ομάδα δεν κατάφερε να πετύχει το στόχο της και ο Ελ Καντουρί ζήτησε να παραχωρηθεί με μεταγραφή. Ο ΠΑΟΚ ήταν ο σύλλογος που κέρδισε την υπογραφή του.

Από Βέλγιο… Μαρόκο

Τον Νοέμβριο του 2011 κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα U21 του Βελγίου και έπαιξε σε δύο αγώνες, πετυχαίνοντας και ένα γκολ κόντρα στην Αγγλία για τα προκριματικά του Euro U21. Λίγο καιρό αργότερα ήρθε η κλήση από την ολυμπιακή ομάδα του Μαρόκου, με τον Ελ Καντουρί να αποδέχεται την πρόσκληση και να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Στις 14 Αυγούστου του 2013 έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Μαρόκου σε ένα φιλικό κόντρα στην Μπουρκίνα φάσο και έκτοτε αποτελεί βασικό στέλεχος της ομάδας, με 27 συμμετοχές και πέντε γκολ.