Επόμενος Αγώνας VS Ferencvarosi

Το πρώτο double της ιστορίας του

Κάνε ένα βήμα πίσω και παρατήρησε. Αυτό που τώρα ζεις είναι πολύτιμο; Είσαι σε θέση να το απολαύσεις όπως τού πρέπει; Το αντιλαμβάνεσαι ότι είναι χαρά άδολη κι αβίαστη κι απροσμέτρητη;! Και πρωτάθλημα και Κύπελλο μαζί;! Και double και αήττητο;! Και νύχτες μαγικές και φωτισμένες! Και ένα συναίσθημα δικαίωσης μιας αναμονής, που φάνταζε δίχως τέλος; Το έζησες ακριβώς όπως έπρεπε, τελικά. Αποκλείεται να σκέφτηκες – φευγαλέα έστω – ότι το αύριο ενδέχεται να φέρνει παγίδες και κινδύνους, λάσπη και απραξία, άγχος και …νέους ιούς, απειλητικούς για την ζωή όπως την ξέρουμε; Αποκλείεται, δεν είναι δα και τόσο εφευρετική η ζωή!

 

Αυτό ακριβώς ήταν το 2019. Τόσο μακριά από αυτό που ακολούθησε. Και γι’ αυτό ίσως τόσο αλησμόνητο και τόσο έντονα φορτισμένο. Η χρονιά του double για τον ΠΑΟΚ, η χρονιά των Invincibles, αυτή κατά την διάρκεια της οποίας ο Δικέφαλος έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, ώριμο και συγκροτημένο, στιβαρό κι ελκυστικό μαζί είναι κάτι περισσότερο από δικαίωση. Είναι αυτό το συναίσθημα που φοβάσαι να ζήσεις, ίσως γιατί τρέμεις ότι θα βιαστείς ή, ότι κάτι, κάποιος θα στο …κλέψουν την ύστατη στιγμή. Απλώς και μόνο η ασυγκράτητη χαρά. Αυτό.

Ένα έντονα συναισθηματικό ταξίδι

Ο,τι ζήσαμε από τον Αύγουστο του 2018 – στις 25 του μήνα κι εκείνο το 1-0 επί του Αστέρα Τρίπολης στην Τούμπα – μέχρι και τις 21 Απριλίου του 2019 στην ολόφωτη Τούμπα ήταν ένα ηδονικά «βασανιστικό» ταξίδι. Μέχρι τον προορισμό, ήταν μια διαδρομή που εμπεριείχε και πίστη στο πλάνο μαζί με ορδές οπαδών να καταπίνουν χιλιόμετρα και  χτυποκάρδι για κάποια «Χ» και προβληματισμό για νίκες που επετεύχθησαν …ζορισμένα. Κυρίως όμως ήταν μια διαδρομή, που διανύθηκε μεθοδικά και …σιωπηλά παθιασμένα, από μια ομάδα τόσο δεμένη κι αποφασισμένη που όπως έδειξε κι η ιστορία δεν μπορούσε παρά να πετύχει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 34 χρόνια, όντας αήττητος, ουσιαστικά και τυπικά στις 21 Απριλίου του 2019, όταν κέρδισε 5-0 τον Λεβαδειακό, στην αδημονούσα για πάρτι Τούμπα. Δύο γκολ ο Σάκχοφ, από ένα οι Μπίσεσβαρ, Βαρέλα και Σφιντέρσκι. Ο λαβωμένος Βιειρίνια να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο απλά για να αποθεωθεί. Ο Πέλκας να αδυνατεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Τα παιδιά του PAOK Academy να ρουφούν κάθε στιγμή. Ο Γιώργος Κούδας κι ο Κώστας Ιωσηφίδης να φέρνουν …επί σκηνής το τρόπαιο. Τα φώτα να τρεμοπαίζουν λίγο πριν γεμίσουν φως τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.

Λυρικές περιγραφές προφανώς για στιγμές που όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα δύσκολα κι αν έρθουν, θα αποτελούν ορόσημο. Δίχως πολλές λεπτομέρειες. Είναι χαραγμένες όλες στο μυαλό όσων τις έζησαν. Ακριβώς όπως οι διπλές νίκες επί του Ολυμπιακού (3-1 στην Τούμπα και 0-1 στο Γεώργιος  Καραϊσκάκης), επί του Παναθηναϊκού (2-0 για τον Δικέφαλο εντός και εκτός έδρας), το 2-0 κόντρα στην ΑΕΚ στην Τούμπα, ακόμα και το τέλος της διαδρομής στις 5 Μαϊου στα Γιάννενα με το 2-0 επί του ΠΑΣ. Εγιναν όλα, με ένα μαγικό τρόπο, ακριβώς όπως έπρεπε να γίνουν. Με προσήλωση στο στόχο, βήμα βήμα, ομοιογένεια, πείσμα και σφραγίδα που ναι μεν φέρει πολλά ονόματα πάνω της, αλλά μ΄ αυτό της ψυχραιμίας του Ραζβάν Λουτσέσκου να δεσπόζει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα της σεζόν 2018-19 με 26 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, μηδέν ήττες. Εγινε η πρώτη ομάδα από το 1964 έως σήμερα που κατακτά αήττητη το πρωτάθλημα. Το χάρηκε και το γιόρτασε αυτό το επίτευγμα όπως τού έπρεπε. Και είχε την απαιτούμενη συγκρότηση για να το εμπλουτίσει, προσθέτοντας και το Κύπελλο Ελλάδας στην τούρτα. Double, λοιπόν. Το πρώτο στην μακρά, πλούσια ιστορία αυτής της ομάδας.

Το τρίτο συνεχόμενο Κύπελλο Ελλάδας 

Από τον Aήττητο Σπάτων και το 6-0 μέχρι τον τελικό της 11η Μαϊου του 2019, κι άλλο ένα Κύπελλο Ελλάδας στη συλλογή, δεν φάνηκε μακρύς ο δρόμος. Είχε κάποιες «λακούβες» βέβαια (Παναχαϊκή – ΠΑΟΚ 2-1 και Πανιώνιος – ΠΑΟΚ 2-1), μα αποδείχθηκαν ομαλές κι εύκολα διαχειρίσιμες. 5-0 στην Τούμπα με την Παναχαϊκή για την φάση των «16», 4-2 στην Τούμπα με τον Πανιώνιο, 2-0 κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης στην Θεσσαλονίκη και φύγαμε για τον τελικό. Ακόμα και η αναμενόμενη και πατροπαράδοτη γκρίνια δεν βρήκε αυτή τη φορά πρόσφορο έδαφος. Η ομάδα του Λουτσέσκου γνώριζε τον τρόπο να την διαλύει εις τα εξ ων συνετέθη.

11 Μαϊου του 2019, λοιπόν, και στο άδειο ΟΑΚΑ διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο τρίτος συνεχόμενος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, ο δεύτερος συνεχόμενος στην Αθήνα. Αυτός που έμελλε να γίνει ο τρίτος συνεχόμενος νικηφόρος τελικός για τον Δικέφαλο, αυτός που ολοκλήρωσε την ονειρική χρονιά του double. Eνα γκολ φάνηκε αρκετό για το τρόπαιο. Το πέτυχε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με απίθανο ανάποδο «ψαλιδάκι» ο Τσούμπα Ακπομ, έπειτα από την ασίστ του Δημήτρη Πέλκα. 

Το πάρτι άρχισε στο ΟΑΚΑ, συνεχίστηκε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ολοκληρώθηκε στο «Μακεδονία» και στον Λευκό Πύργο.  Αλησμόνητες στιγμές μιας σεζόν γενναιόδωρης σε χαρές και συγκινήσεις, πλούσιας σε εικόνες που δεν ξεθωριάζουν. Τις ωραιότερες, μέχρι τις επόμενες…

Το πρώτο double της ιστορίας του

Κάνε ένα βήμα πίσω και παρατήρησε. Αυτό που τώρα ζεις είναι πολύτιμο; Είσαι σε θέση να το απολαύσεις όπως τού πρέπει; Το αντιλαμβάνεσαι ότι είναι χαρά άδολη κι αβίαστη κι απροσμέτρητη;! Και πρωτάθλημα και Κύπελλο μαζί;! Και double και αήττητο;! Και νύχτες μαγικές και φωτισμένες! Και ένα συναίσθημα δικαίωσης μιας αναμονής, που φάνταζε δίχως τέλος; Το έζησες ακριβώς όπως έπρεπε, τελικά. Αποκλείεται να σκέφτηκες – φευγαλέα έστω – ότι το αύριο ενδέχεται να φέρνει παγίδες και κινδύνους, λάσπη και απραξία, άγχος και …νέους ιούς, απειλητικούς για την ζωή όπως την ξέρουμε; Αποκλείεται, δεν είναι δα και τόσο εφευρετική η ζωή!

 

Αυτό ακριβώς ήταν το 2019. Τόσο μακριά από αυτό που ακολούθησε. Και γι’ αυτό ίσως τόσο αλησμόνητο και τόσο έντονα φορτισμένο. Η χρονιά του double για τον ΠΑΟΚ, η χρονιά των Invincibles, αυτή κατά την διάρκεια της οποίας ο Δικέφαλος έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, ώριμο και συγκροτημένο, στιβαρό κι ελκυστικό μαζί είναι κάτι περισσότερο από δικαίωση. Είναι αυτό το συναίσθημα που φοβάσαι να ζήσεις, ίσως γιατί τρέμεις ότι θα βιαστείς ή, ότι κάτι, κάποιος θα στο …κλέψουν την ύστατη στιγμή. Απλώς και μόνο η ασυγκράτητη χαρά. Αυτό.

Ένα έντονα συναισθηματικό ταξίδι

Ο,τι ζήσαμε από τον Αύγουστο του 2018 – στις 25 του μήνα κι εκείνο το 1-0 επί του Αστέρα Τρίπολης στην Τούμπα – μέχρι και τις 21 Απριλίου του 2019 στην ολόφωτη Τούμπα ήταν ένα ηδονικά «βασανιστικό» ταξίδι. Μέχρι τον προορισμό, ήταν μια διαδρομή που εμπεριείχε και πίστη στο πλάνο μαζί με ορδές οπαδών να καταπίνουν χιλιόμετρα και  χτυποκάρδι για κάποια «Χ» και προβληματισμό για νίκες που επετεύχθησαν …ζορισμένα. Κυρίως όμως ήταν μια διαδρομή, που διανύθηκε μεθοδικά και …σιωπηλά παθιασμένα, από μια ομάδα τόσο δεμένη κι αποφασισμένη που όπως έδειξε κι η ιστορία δεν μπορούσε παρά να πετύχει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 34 χρόνια, όντας αήττητος, ουσιαστικά και τυπικά στις 21 Απριλίου του 2019, όταν κέρδισε 5-0 τον Λεβαδειακό, στην αδημονούσα για πάρτι Τούμπα. Δύο γκολ ο Σάκχοφ, από ένα οι Μπίσεσβαρ, Βαρέλα και Σφιντέρσκι. Ο λαβωμένος Βιειρίνια να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο απλά για να αποθεωθεί. Ο Πέλκας να αδυνατεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Τα παιδιά του PAOK Academy να ρουφούν κάθε στιγμή. Ο Γιώργος Κούδας κι ο Κώστας Ιωσηφίδης να φέρνουν …επί σκηνής το τρόπαιο. Τα φώτα να τρεμοπαίζουν λίγο πριν γεμίσουν φως τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.

Λυρικές περιγραφές προφανώς για στιγμές που όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα δύσκολα κι αν έρθουν, θα αποτελούν ορόσημο. Δίχως πολλές λεπτομέρειες. Είναι χαραγμένες όλες στο μυαλό όσων τις έζησαν. Ακριβώς όπως οι διπλές νίκες επί του Ολυμπιακού (3-1 στην Τούμπα και 0-1 στο Γεώργιος  Καραϊσκάκης), επί του Παναθηναϊκού (2-0 για τον Δικέφαλο εντός και εκτός έδρας), το 2-0 κόντρα στην ΑΕΚ στην Τούμπα, ακόμα και το τέλος της διαδρομής στις 5 Μαϊου στα Γιάννενα με το 2-0 επί του ΠΑΣ. Εγιναν όλα, με ένα μαγικό τρόπο, ακριβώς όπως έπρεπε να γίνουν. Με προσήλωση στο στόχο, βήμα βήμα, ομοιογένεια, πείσμα και σφραγίδα που ναι μεν φέρει πολλά ονόματα πάνω της, αλλά μ΄ αυτό της ψυχραιμίας του Ραζβάν Λουτσέσκου να δεσπόζει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα της σεζόν 2018-19 με 26 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, μηδέν ήττες. Εγινε η πρώτη ομάδα από το 1964 έως σήμερα που κατακτά αήττητη το πρωτάθλημα. Το χάρηκε και το γιόρτασε αυτό το επίτευγμα όπως τού έπρεπε. Και είχε την απαιτούμενη συγκρότηση για να το εμπλουτίσει, προσθέτοντας και το Κύπελλο Ελλάδας στην τούρτα. Double, λοιπόν. Το πρώτο στην μακρά, πλούσια ιστορία αυτής της ομάδας.

Το τρίτο συνεχόμενο Κύπελλο Ελλάδας 

Από τον Aήττητο Σπάτων και το 6-0 μέχρι τον τελικό της 11η Μαϊου του 2019, κι άλλο ένα Κύπελλο Ελλάδας στη συλλογή, δεν φάνηκε μακρύς ο δρόμος. Είχε κάποιες «λακούβες» βέβαια (Παναχαϊκή – ΠΑΟΚ 2-1 και Πανιώνιος – ΠΑΟΚ 2-1), μα αποδείχθηκαν ομαλές κι εύκολα διαχειρίσιμες. 5-0 στην Τούμπα με την Παναχαϊκή για την φάση των «16», 4-2 στην Τούμπα με τον Πανιώνιο, 2-0 κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης στην Θεσσαλονίκη και φύγαμε για τον τελικό. Ακόμα και η αναμενόμενη και πατροπαράδοτη γκρίνια δεν βρήκε αυτή τη φορά πρόσφορο έδαφος. Η ομάδα του Λουτσέσκου γνώριζε τον τρόπο να την διαλύει εις τα εξ ων συνετέθη.

11 Μαϊου του 2019, λοιπόν, και στο άδειο ΟΑΚΑ διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο τρίτος συνεχόμενος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, ο δεύτερος συνεχόμενος στην Αθήνα. Αυτός που έμελλε να γίνει ο τρίτος συνεχόμενος νικηφόρος τελικός για τον Δικέφαλο, αυτός που ολοκλήρωσε την ονειρική χρονιά του double. Eνα γκολ φάνηκε αρκετό για το τρόπαιο. Το πέτυχε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με απίθανο ανάποδο «ψαλιδάκι» ο Τσούμπα Ακπομ, έπειτα από την ασίστ του Δημήτρη Πέλκα. 

Το πάρτι άρχισε στο ΟΑΚΑ, συνεχίστηκε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ολοκληρώθηκε στο «Μακεδονία» και στον Λευκό Πύργο.  Αλησμόνητες στιγμές μιας σεζόν γενναιόδωρης σε χαρές και συγκινήσεις, πλούσιας σε εικόνες που δεν ξεθωριάζουν. Τις ωραιότερες, μέχρι τις επόμενες…

Το πρώτο double της ιστορίας του

Κάνε ένα βήμα πίσω και παρατήρησε. Αυτό που τώρα ζεις είναι πολύτιμο; Είσαι σε θέση να το απολαύσεις όπως τού πρέπει; Το αντιλαμβάνεσαι ότι είναι χαρά άδολη κι αβίαστη κι απροσμέτρητη;! Και πρωτάθλημα και Κύπελλο μαζί;! Και double και αήττητο;! Και νύχτες μαγικές και φωτισμένες! Και ένα συναίσθημα δικαίωσης μιας αναμονής, που φάνταζε δίχως τέλος; Το έζησες ακριβώς όπως έπρεπε, τελικά. Αποκλείεται να σκέφτηκες – φευγαλέα έστω – ότι το αύριο ενδέχεται να φέρνει παγίδες και κινδύνους, λάσπη και απραξία, άγχος και …νέους ιούς, απειλητικούς για την ζωή όπως την ξέρουμε; Αποκλείεται, δεν είναι δα και τόσο εφευρετική η ζωή!

 

Αυτό ακριβώς ήταν το 2019. Τόσο μακριά από αυτό που ακολούθησε. Και γι’ αυτό ίσως τόσο αλησμόνητο και τόσο έντονα φορτισμένο. Η χρονιά του double για τον ΠΑΟΚ, η χρονιά των Invincibles, αυτή κατά την διάρκεια της οποίας ο Δικέφαλος έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, ώριμο και συγκροτημένο, στιβαρό κι ελκυστικό μαζί είναι κάτι περισσότερο από δικαίωση. Είναι αυτό το συναίσθημα που φοβάσαι να ζήσεις, ίσως γιατί τρέμεις ότι θα βιαστείς ή, ότι κάτι, κάποιος θα στο …κλέψουν την ύστατη στιγμή. Απλώς και μόνο η ασυγκράτητη χαρά. Αυτό.

Ένα έντονα συναισθηματικό ταξίδι

Ο,τι ζήσαμε από τον Αύγουστο του 2018 – στις 25 του μήνα κι εκείνο το 1-0 επί του Αστέρα Τρίπολης στην Τούμπα – μέχρι και τις 21 Απριλίου του 2019 στην ολόφωτη Τούμπα ήταν ένα ηδονικά «βασανιστικό» ταξίδι. Μέχρι τον προορισμό, ήταν μια διαδρομή που εμπεριείχε και πίστη στο πλάνο μαζί με ορδές οπαδών να καταπίνουν χιλιόμετρα και  χτυποκάρδι για κάποια «Χ» και προβληματισμό για νίκες που επετεύχθησαν …ζορισμένα. Κυρίως όμως ήταν μια διαδρομή, που διανύθηκε μεθοδικά και …σιωπηλά παθιασμένα, από μια ομάδα τόσο δεμένη κι αποφασισμένη που όπως έδειξε κι η ιστορία δεν μπορούσε παρά να πετύχει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 34 χρόνια, όντας αήττητος, ουσιαστικά και τυπικά στις 21 Απριλίου του 2019, όταν κέρδισε 5-0 τον Λεβαδειακό, στην αδημονούσα για πάρτι Τούμπα. Δύο γκολ ο Σάκχοφ, από ένα οι Μπίσεσβαρ, Βαρέλα και Σφιντέρσκι. Ο λαβωμένος Βιειρίνια να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο απλά για να αποθεωθεί. Ο Πέλκας να αδυνατεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Τα παιδιά του PAOK Academy να ρουφούν κάθε στιγμή. Ο Γιώργος Κούδας κι ο Κώστας Ιωσηφίδης να φέρνουν …επί σκηνής το τρόπαιο. Τα φώτα να τρεμοπαίζουν λίγο πριν γεμίσουν φως τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.

Λυρικές περιγραφές προφανώς για στιγμές που όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα δύσκολα κι αν έρθουν, θα αποτελούν ορόσημο. Δίχως πολλές λεπτομέρειες. Είναι χαραγμένες όλες στο μυαλό όσων τις έζησαν. Ακριβώς όπως οι διπλές νίκες επί του Ολυμπιακού (3-1 στην Τούμπα και 0-1 στο Γεώργιος  Καραϊσκάκης), επί του Παναθηναϊκού (2-0 για τον Δικέφαλο εντός και εκτός έδρας), το 2-0 κόντρα στην ΑΕΚ στην Τούμπα, ακόμα και το τέλος της διαδρομής στις 5 Μαϊου στα Γιάννενα με το 2-0 επί του ΠΑΣ. Εγιναν όλα, με ένα μαγικό τρόπο, ακριβώς όπως έπρεπε να γίνουν. Με προσήλωση στο στόχο, βήμα βήμα, ομοιογένεια, πείσμα και σφραγίδα που ναι μεν φέρει πολλά ονόματα πάνω της, αλλά μ΄ αυτό της ψυχραιμίας του Ραζβάν Λουτσέσκου να δεσπόζει.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το πρωτάθλημα της σεζόν 2018-19 με 26 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, μηδέν ήττες. Εγινε η πρώτη ομάδα από το 1964 έως σήμερα που κατακτά αήττητη το πρωτάθλημα. Το χάρηκε και το γιόρτασε αυτό το επίτευγμα όπως τού έπρεπε. Και είχε την απαιτούμενη συγκρότηση για να το εμπλουτίσει, προσθέτοντας και το Κύπελλο Ελλάδας στην τούρτα. Double, λοιπόν. Το πρώτο στην μακρά, πλούσια ιστορία αυτής της ομάδας.

Το τρίτο συνεχόμενο Κύπελλο Ελλάδας 

Από τον Aήττητο Σπάτων και το 6-0 μέχρι τον τελικό της 11η Μαϊου του 2019, κι άλλο ένα Κύπελλο Ελλάδας στη συλλογή, δεν φάνηκε μακρύς ο δρόμος. Είχε κάποιες «λακούβες» βέβαια (Παναχαϊκή – ΠΑΟΚ 2-1 και Πανιώνιος – ΠΑΟΚ 2-1), μα αποδείχθηκαν ομαλές κι εύκολα διαχειρίσιμες. 5-0 στην Τούμπα με την Παναχαϊκή για την φάση των «16», 4-2 στην Τούμπα με τον Πανιώνιο, 2-0 κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης στην Θεσσαλονίκη και φύγαμε για τον τελικό. Ακόμα και η αναμενόμενη και πατροπαράδοτη γκρίνια δεν βρήκε αυτή τη φορά πρόσφορο έδαφος. Η ομάδα του Λουτσέσκου γνώριζε τον τρόπο να την διαλύει εις τα εξ ων συνετέθη.

11 Μαϊου του 2019, λοιπόν, και στο άδειο ΟΑΚΑ διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο τρίτος συνεχόμενος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, ο δεύτερος συνεχόμενος στην Αθήνα. Αυτός που έμελλε να γίνει ο τρίτος συνεχόμενος νικηφόρος τελικός για τον Δικέφαλο, αυτός που ολοκλήρωσε την ονειρική χρονιά του double. Eνα γκολ φάνηκε αρκετό για το τρόπαιο. Το πέτυχε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με απίθανο ανάποδο «ψαλιδάκι» ο Τσούμπα Ακπομ, έπειτα από την ασίστ του Δημήτρη Πέλκα. 

Το πάρτι άρχισε στο ΟΑΚΑ, συνεχίστηκε στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ολοκληρώθηκε στο «Μακεδονία» και στον Λευκό Πύργο.  Αλησμόνητες στιγμές μιας σεζόν γενναιόδωρης σε χαρές και συγκινήσεις, πλούσιας σε εικόνες που δεν ξεθωριάζουν. Τις ωραιότερες, μέχρι τις επόμενες…